بررسی آلودگیهای انگلی در استان گیلان

در سال 1378 مجموعاً 140 قطعه غاز از روستاهای گیلان خریداری شدو از نظر آلودگی به انواع انگلها مورد بررسی قرار گرفت. سن 40 قطعه از این غازها کمتر از 6 ماه و بقیه بیش از 6 ماه بود. از غازهای آزمایش شده مجموعاً 21 گونه کرم از لوله گوارش یک گونه نماتود از مجاری هوایی ، دوگونه ایمریا از لوله گوارش و دو گونه شپش از پرها جدا گردید که برحسب اندامهای مختلف میزان شیوع انگلهای بدین شرح می باشند:الف)لوله گوارش: نماتودها:آمیدوستومم انسریس(9/73 درصد) ،هیستریکیس تریکولور(8/5 درصد)،اسکاریدیاگالی(5/18 درصد)،کاپیلاریاآناتیس(6/35 درصد)،کاپیلاریااوبسیگناتا(70 درصد)،هتراکیس دیسپار(42/19 درصد) ،هتراکیس گالیناروم(20 درصد) و تریکوسترونژیلوس تنوئیس(30درصد). ترماتودها:آپاتمون گراسیلیس ماینور(7/43 درصد)،اکینوستومارولوتوم(7/10 درصد)،هیپودرائوم کونوئیدوم(2/28 درصد)،اکینوپاریفیوم رکورواتوم(6/12 درصد) و کاتاتروپیس وروکوزا(10 درصد).سستودها:در پانیدوتنیا لانسه اولاتا(8/7 درصد) ، میکروزوماکانتوس پاسریس (9/2 درصد)،گونه های مشخص نشده: جنس گاستروتنیا(5/17درصد)،دیورکیس(7/9 درصد)،سوبولوی کانتوس(20 درصد)اسکریابینوپاراکسیس(1 درصد)،منوتستیلپیس(9/1 درصد)،گونه های مشخص نشده هیمنولیپیس(9/4درصد)،تک یاخته:ایمریااناتیس(7/8 درصد) و ایمریاانسریس(7/8 درصد).ب) ریه: سیگاموس تراکئا(10 درصد).ج) انگلهای خارجی پر:منوپون گالینه (7/11 درصد)،لیپروس کاپونیس(7/9 درصد).کلیه انگلهای فوق برای اولین بار از غازهای ایران و کاتاتروپیس وروکوزا.سوبولوی کانتوس،اسکریابینوپاراکسیس،میکروزوماکانتوس،منوتستیلپیس برای اولین بار از پرندگان ایران گزارش میشوند. آلودگی به چند نوع انگل داخلی و خارجی میتواند موجب بروز فرم تحت درمانگاهی آلودگیهای انگلی در غازهای مورد بررسی گردد ولی از میان انگلهای جداشده آمیدوستومم انسریس با فراوانی 9/73 درصد و میانگین 5/65 کرم در هر غاز آلوده و ضایعاتی که انگل میتواند ایجاد کند قادر است به تنهایی موجب بروز فرم تحت درمانگاهی گردد. به طور کلی درصد و شدت آلودگی به اکثر انگلهای جداشده در طیور مسن تر از 6 ماه بیشتر از جوانها بود. اگرچه آلودگی به اسکاریدیاگالی،ایمریااناتیس و ایمریاانسریس در طیور جوانتر شایعتر از مسنها بود و سینگاموس تراکئا،منوپون گالینه و لیپروس کاپونیس فقط از طیور کمتر از 6 ماه جدا گردید.